Πέρυσι τέτοια εποχή "ξέθαψα" από το παλιό σεντούκι του "παππού" ένα κιβώτιο με αντικείμενα-αναμνήσεις από τον πόλεμο του 1940. Φέτος το κιβώτιο ήταν άδειο και περίμενε τους μικρούς μου μαθητές να το γεμίσουν για να το στείλουμε σε αγαπημένα μας πρόσωπα που αυτές τις μέρες "πολεμάνε" στα βουνά της Πίνδου και στα ελληνοαλβανικά σύνορα τους Ιταλούς εισβολείς... Μερικοί με μεγάλη ευαισθησία έστειλαν και κάτι: ένα γράμμα στον μπαμπά, γάντια και κασκόλ για να μη κρυώνει, φυλαχτά και μύρο για να τον προστατεύει, σταφίδες, σύκα, ξηρούς καρπούς, κονσέρβες για να μη πεινάει, ένα λούτρινο για να σκέφτεται τους ανθρώπους του, μερικά νομίσματα ... γιατί δε ξέρεις καμιά φορά.
Για να δείτε τι έφερε ο καθένας πατήστε εδώ
Πέρυσι τέτοια εποχή "ξέθαψα" από το παλιό σεντούκι του "παππού" ένα κιβώτιο με αντικείμενα-αναμνήσεις από τον πόλεμο του 1940. Φέτος το κιβώτιο ήταν άδειο και περίμενε τους μικρούς μου μαθητές να το γεμίσουν για να το στείλουμε σε αγαπημένα μας πρόσωπα που αυτές τις μέρες "πολεμάνε" στα βουνά της Πίνδου και στα ελληνοαλβανικά σύνορα τους Ιταλούς εισβολείς... Μερικοί με μεγάλη ευαισθησία έστειλαν και κάτι: ένα γράμμα στον μπαμπά, γάντια και κασκόλ για να μη κρυώνει, φυλαχτά και μύρο για να τον προστατεύει, σταφίδες, σύκα, ξηρούς καρπούς, κονσέρβες για να μη πεινάει, ένα λούτρινο για να σκέφτεται τους ανθρώπους του, μερικά νομίσματα ... γιατί δε ξέρεις καμιά φορά.
Για να δείτε τι έφερε ο καθένας πατήστε εδώ